Güneşli, güzel bir pazar günü. Loş merdivenleri çıkarken ağır ağır, 6. katın bahar gibi havası da yükseliyordu merdiven boşluğundan. Paris Komünü etkinliğine gidiyor olmam ise biraz daha artıyordu heyecanımı.

UİD-DER Gebze temsilciliğinin bu seminer için hazırlıkları son aşamasındaydı. Yine her şey özenle hazırlanmış, stantlar kurulmuş ve herkes hareket halindeydi. İşçiler randevusuna yine zamanında gelmişlerdi. Bir arkadaşın “etkinliğimiz başlıyor” duyurusuyla, sınıfımızın ilk siyasal iktidar deneyimi olan ve diğer devrimlere örnek teşkil eden Paris Komünarlarının mücadelesini bir kez daha yaşayacaktık. O güne değin “toplumun çamuru” olarak nitelenen işçi sınıfı ve emekçiler, ayağa kalkmış, en güzel düşünceleri, hayalleri ve mücadeleleriyle tüm toplumun özlemi olan sınıfsız, sömürüsüz bir toplumu kendi elleriyle yaratmışlardı.

Kapitalist sınıfın çıkardığı kanlı savaşlara karşı işçi sınıfının bağımsız sınıf siyaseti anlayışıyla Fransız burjuvazisine ve Prusya ordularına çevirmiştir tüm silahlarını Komünarlar. Bence insanlığımızın huzur bulduğu tarihlerden biridir 1871 Paris Komünü. “İnsanca yaşamak” hedefini en geniş anlamıyla gösterdi Komün. Yaşayabilmek ve yaşadım diyebilmek için, haydi mücadeleyi yükseltmeye! Yaşasın dünya devrimi!