همایش «پیش به سوی مبارزه و همبستگی علیه سوانح کار» با سازماندهی «انجمن همبستگی بین المللی کارگران» (UİD-DER) در سالن «اتحادیۀ کارگران نفت، شیمی و لاستیک» (Petrol-İş)، با حضور و مشارکت صدها تن از کارگران شهرها و مناطق حومه برگزار گردید. کارگران شرکت کننده از محلات کارگری آدانا، مرسین، آنکارا، زونگولداغ ، کارابوک چورلو، گبزه و استانبول، حمایت پرشور خود را از کمپین «انجمن همبستگی بین المللی کارگران» علیه سوانح کار و بیماری های شغلی ابراز داشتند. در بین حضّار، «ارطغرل کورکچو»، معاون حزب دمکراتیک مردم (HDP) و نمایندۀ استانبول در پارلمان، «لونت توزل» نمایندۀ استانبول در پارلمان، «لمی اوزگن» سرپرست کنفدراسیون کارکنان بخش عمومی (KESK)، هیئت رئیسۀ اتحادیۀ کارگران نساجی و چرم (DERİTEKS) شعبۀ توزلا، اتحادیۀ عمومی کارگران (Genel-İş) شعبۀ بخش شرقی استانبول، اتحادیۀ کارگران فلزکار (Çelik-İş) شعبه های یک و دوی استانبول، شرکت داشتند. همچنین مقاماتی از «مجمع بهداشت و ایمنی کارگران»، انجمن «یک امید» (Bir Umut)، مسلمانان ضدّ سرمایه داری- انجمن مبارزه علیه سرمایه داری، و «انجمن هم میهنان» از کاریر، حضور داشتند. به علاوه شماری از کارگران درگیر اعتصاب غیرقانونی علیه کارفرمایان خود در فنیش آلومینیوم، پونتو دری، دانشگاه حاجت تپه و DHL، حضور به هم رساندند و خشم خود را علیه سوانح کار ابراز داشتند.

پیام های همبستگی فراوانی که از کشورها و تشکل های کارگری مختلف ارسال گردیده بودند و اهمیت همبستگی بین المللی را آشکار می ساختند، قرائت شدند. پس از توضیحات و خوشامدگویی های مقدماتی، ویدیویی پخش شد که فعالیت های «انجمن همبستگی بین المللی کارگران» را تشریح می کرد. این همایش به یاد و خاطرۀ کارگرانی تقدیم شد که جان خود را در سوانح کار و در راه مبارزه طبقۀ کارگر از دست داده اند؛ یاد این کارگران با لحظه ای سکوت، گرامی داشته شد. سپس کارگران حاضر، با تشویق ایستاده به یاد کارگران جان باخته، خشم خود را علیه سوانح کار نشان دادند.

در سخنرانی اصلی که به نام «انجمن همبستگی بین المللی کارگران» ایراد گردید، اهمیت سوانح کار مورد تأکید قرار گرفت. در این سخنرانی اشاره شد که سوانح کار به نابودی جسمی و روحی کارگران و خانواده های آنان می انجامد، اشاره شد که بیش از یک صدهزار امضای جمع آوری شده در طول کمپین انجمن با عنوان «سوانح کار تقدیر نیست، به مرگ کارگران در اثر سوانح کار پایان دهید»، نشان دهندۀ اعتراض عظیم کارگران است، و انجمن این اعتراض را به پارلمان منتقل کرده، این که کارفرمایان و حکومت حزب عدالت و توسعه (AKP) مسبب و مقصر این سوانح کار هستند، چرا که از نظارت های مناسب و اقدامات احتیاطی ضروری طفره رفته اند. این سخنرانی، افشای نظام سرمایه داری استثمار به شکلی گیرا و تأثیرگذار بود. خاظر نشان شد که هدف از بنیان گزاری این انجمن، تقویت تشکل یابی طبقۀ کارگر برای حل مشکلات خود و همچنین گسترش این سازمان به بخش های وسیع تر طبقۀ کارگر بوده، و در شرایطی که اتحادیه های کارگری به نحو مناسب فعال نیستند، انجمن می بایست وظایف طبیعی آن ها را برعهده می گرفته است. و این که انجمن با برگزاری کمپین های متنوع، روحیۀ کارگران را افزایش داده و کارگران از خلال سازمان یابی و مبارزه، ناامیدی خود را کنار گذاشته و احساس نیروی بیشتری کرده اند. در این جا، درخواست تشکل یابی، بار دیگر تکرار گردید.

ویدیوهای زیادی در مورد سوانح کار و و مبارزات کارگران، در طول همایش نمایش داده شد. خانواده های کارگران جان باخته، سخنرانی نمودند. در میان شرکت کنندگان همایش، کارگرانی هم حضور داشتند که به شدت مصدوم گشته بودند، آن هم نیز احساسات خود را بیان کردند.

خواهر بزرگ تر «سلین ادم»، فردی که قربانی سانحه ای در طی فیلمبرداری یک سریال تلویزیونی شده بود، و همچنین برادر بزرگ تر «هیبتین گولچ» که زندگی خود را در انفجار داوود پاشا در سال گذشته از دست داد، سخنرانی هایی را به نام «خانواده های کارگری جویای عدالت» ترتیب دادند و از انجمن بابت فعالیت هایش علیه سوانح کار قدردانی نمودند. کارگرانی از فنیش، پونتو دری، دانشگاه حاجت تپه که درگیر اعتصاب غیرقانونی بودند، خشم خود را نسبت به سوانح کار ابراز داشتند و درخواست همبستگی با مبارزات خود را مطرح نمودند. پس از سخنرانی آن ها، «ارطغرل کورکچو»، معاوت رئیس HDP و «لونت توزل» (نمایند پارلمان از طرف HDP) به پشت تریبون آمدند و بر اهمیت کمپین «انجمن همبستگی بین المللی کارگران»، ساکت نماندن در برابر سوانج کار و ممکن بودن سازماندهی مبارزات تأثیرگذار کارگری، تأکید نمودند. «محمود شنگول»، دبیر شاخۀ استانبول (بخش شرقی) «اتحادیۀ عمومی کارگران» (DİSK Genel-İş) خاطر نشان ساخت که اتحادیه ها باید در قبال سوانح کار نیز، همچون سایر موضوعات، مسئولیت های خود را برعهده بگیرند

ویدیوهای زیادی در مورد سوانح کار و و مبارزات کارگران، در طول همایش نمایش داده شد. خانواده های کارگران جان باخته، سخنرانی نمودند. در میان شرکت کنندگان همایش، کارگرانی هم حضور داشتند که به شدت مصدوم گشته بودند، آن هم نیز احساسات خود را بیان کردند. خواهر بزرگ تر «سلین ادم»، فردی که قربانی سانحه ای در طی فیلمبرداری یک سریال تلویزیونی شده بود، و همچنین برادر بزرگ تر «هیبتین گولچ» که زندگی خود را در انفجار داوود پاشا در سال گذشته از دست داد، سخنرانی هایی را به نام «خانواده های کارگری جویای عدالت» ترتیب دادند و از انجمن بابت فعالیت هایش علیه سوانح کار قدردانی نمودند. کارگرانی از فنیش، پونتو دری، دانشگاه حاجت تپه که درگیر اعتصاب غیرقانونی بودند، خشم خود را نسبت به سوانح کار ابراز داشتند و درخواست همبستگی با مبارزات خود را مطرح نمودند. پس از سخنرانی آن ها، «ارطغرل کورکچو»، معاوت رئیس HDP و «لونت توزل» (نمایند پارلمان از طرف HDP) به پشت تریبون آمدند و بر اهمیت کمپین «انجمن همبستگی بین المللی کارگران»، ساکت نماندن در برابر سوانج کار و ممکن بودن سازماندهی مبارزات تأثیرگذار کارگری، تأکید نمودند. «محمود شنگول»، دبیر شاخۀ استانبول (بخش شرقی) «اتحادیۀ عمومی کارگران» (DİSK Genel-İş) خاطر نشان ساخت که اتحادیه ها باید در قبال سوانح کار نیز، همچون سایر موضوعات، مسئولیت های خود را برعهده بگیرند.

جدا از سخنرانی صورت گرفته از طرف «کمیتۀ بهداشت و ایمنی کارگران» در «انجمن همبستگی بین المللی کارگران»، پیام های همبستگی نیز از ژاپن، بریتانیا، ایران، اتریش و آلمان قرائت شدند که همگی بیان زیبای همبستگی بین المللی بودند. مشکلات کارگران مهاجر به عنوان آسیب پذیرترین بخش طبقۀ کارگر نیز مورد تأکید قرار گرفت. شعر «الیف چاغلی» (با نام «قایق نجات») دربارۀ زندگی پرمشقت کارگران مهاجر خوانده شد. گروه موسیقی «انجمن همبستگی بین المللی کارگران» نیز ترانه هایی را اجرا نمود. همایش با «ترانۀ کارگران» که به طور دست جمعی خوانده شد، با تشویق ایستادۀ حاضرین و شعار «انجمن پیش می رود، مبارزه رشد می کند!» به پایان رسید.