17 Haziran günü ve sonrasında direniş sürdü!

O günlerden bugünlere akan süreçte, doğal olarak çoğunlukla Büyük İşçi Direnişinin ilk iki günü yani 15 ve 16 Haziran’da yaşananlara odaklanılır. Fakat 17 Haziran ve sonrasında meydana gelenler de dikkatlerden kaçırılmayacak denli önemli ve öğreticidir. İşçi sınıfımız 15-16 Haziran’dan sonra da sermaye cephesinin saldırılarına boyun eğmemiş ve tarih yazmaya devam etmiştir. Fabrikalara dönen işçiler ya işbaşı yapmamış ya da üretimi yavaşlatarak çeşitli biçimlerde direnişi sürdürmüştü. Sıkıyönetim komutanlığı ardı ardına bildiriler yayınlıyor, devam eden gün ve haftalarda hükümet ile Milli Güvenlik Kurulu olağanüstü toplantılar yapıyordu. Bu arada ise, korkuya kapılıp İstanbul’u terk eden patronlar da sıkıyönetim ilan edilmesinden sonra geri dönüyorlardı. Sermaye cephesi saldırıya hazırlanıyordu.

UİD-DER’li işçilerden mesajlar: Köklerimiz bir çınar gibi ulu ve sağlam

Büyük İşçi Direnişi, bugünün işçilerine, yani bizlere, işçilerin hangi sendikadan, hangi sektörden, hangi fabrikadan olursa olsun bölünmeden, ayrışmadan bir arada durması gerektiğini anlatıyor. Haksızlıklara ve bunun sorumlularına karşı bir olmamız gerektiğini anlatıyor. Biz işçilerin 15-16 Haziran direnişinden aldığı miras, bu birlikten doğan haklı öfkenin önünde hiçbir barikatın duramayacağıdır. Patronlar sınıfının unutturma girişimlerine inat, petrokimya işçileri olarak 50. yılında 15-16 Haziran Direnişine sahip çıkıyoruz. Nasıl ki işçiler, 1970’te patronlara üretenin ve güçlü olanın kim olduğunu gösterdiyse, bugün de hep birlikte mücadeleye atılacağımız günler yakındır. Buna yürekten inanıyoruz. Karanlığı yırtan 15-16 Haziran direnişinin ruhuyla mücadelemize devam ediyoruz. Selam olsun o yiğit yüreklere!

Gebze’den bir grup petrokimya işçisi