مصاحبۀ «انجمن همبستگی بین المللی کارگران» در ترکیه با محمد اشرفی

انجمن همبستگی بین المللی کارگران (UID-DER) که کمپینی برای جمع آوری امضا علیه سرکوب طبقۀ کارگر ایران به راه انداخته بود، طی تظاهرات روز اول ماه مه با تعدادی از پناهندگان سوسیالیست و کارگران مهاجر از ایران ملاقات داشت. کارگران ایرانی ضمن حمل کردن بنرهایی با شعارهای "کارگران جهان متحد شوید" و "کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد"، پلاکاردهایی در دست داشتند که روی آن ها تصاویر رهبران کارگری زندانی، همچون رضا شهابی، چاپ شده بود. به علاوه بر روی برخی از پلاکاردهای فعالین UID-DER نیز شعارهایی در همبستگی با طبقۀ کارگر ایران به چشم می خورد. شعارهای "سرکوب طبقۀ کارگر ایران را پایان دهید"، "کارگران زندانی در ایران را آزاد کنید" و "زنده باد همبستگی بین المللی" به دو زبان فارسی و ترکی نوشته شده بود. طبقۀ کارگر ایران تحت سرکوب روز افزون قرار دارد. شرایط کاری و معیشتی کارگران رو به روز وخیم تر می گردد. کارگران از ایجاد تشکل و درگیر شدن در فعالیت های سندیکایی و سیاسی منع می شوند. آن دسته از کارگران و به خصوص رهبران کارگری که تلاش می کنند اتحادیه های خود را تأسیس و برای منافع طبقاتی خود مبارزه کنند، با سرکوب سنگین و شدید مواجه می شوند. رژیم ایران، سال هاست که به بازداشت، شکنجه، زندانی کردن و اعدام کارگران و رهبران آنان مشعول بوده است. کارگران سوسیالیست ایرانی که در نتیجۀ فشارهای موجود وادار به فرار از کشور خود و پناهنده شدن به خاک ترکیه شدند، در تظاهرات اول ماه مه شرکت نمودند و سعی کردند که صدای طبقۀ کارگرِ تحت ستم ایران و آن دسته از رهبران کارگرانی باشند که در زندان ها نگه داشته می شوند و حتی از وضع سلامتی آنان هم گزارشی داده نمی شود. ما با محمد اشرفی، یکی از این پناهندگان ایرانی، مصاحبه ای داشتیم.

انجمن همبستگی بین المللی کارگران (UID-DER): به گروه کارگران حامی UID-DER و به تظاهرات اول ماه مه در این میدان خوش آمدید.

محمد اشرفی: ممنونم. اول ماه مه را به شما و کارگران حاضر در این جا تبریک می گویم.

انجمن همبستگی بین المللی کارگران (UID-DER): ممنون. شما تعدادی کارگر سیاسی پناهنده هستید. می توانید کمی در مورد وضعیت خودتان به ما بگویید؟

محمد اشرفی: ما در این جا تعدادی پناهندۀ ایرانی هستیم و از دیکتاتوری و دولت ایران فرار کردیم. دوستان کارگر ما الآن در زندان ها به سر می برند. یکی از آن ها به 20 سال زندان محکوم شده است، یکی دیگر به 11 سال، نفر دیگر به 6 سال و یک نفر دیگر به 7 سال. اکثر آن ها در زندان های وحشتناک هستند. ما هم برای این که به زندان نیفتیم، به ناچار از کشور فرار کردیم. الآن هم که در این جا، در تظاهرات اول ماه مه هستیم و می خواهیم که صدای دوستانمان شنیده شود. ضمناً ما می خواهیم به آن ها کمک کنیم. رژیم جمهوری اسلامی مشغول به آزار و اذیت مردم، اعدام و کشتار کارگران بوده است. تأسیس اتحادیه ها، متشکل شدن، ایجاد احزاب سیاسی و غیره ممنوع است... وقتی مردم حقوق خود را می خواهند، عدالت می خواهند، به زندان برده می شوند و تحت شکنجه قرار می گیرند. چیزی به اسم آزادی وجود ندارد، هیچ کسی آزاد نیست. ما امیدواریم که کارگران جهان به ما کمک کنند. ما خواستار آزادی در ایران هستیم. ما عدالت می خواهیم، ما می خواهیم کارگران بتوانند اتحادیه ها و احزاب خودشان را ایجاد کنند.

انجمن همبستگی بین المللی کارگران (UID-DER): این وضعیت واقعاً ظالمانه است. شما از ایران می آیید، یعنی جایی که در آن بی عدالتی ها و آزار و اذیت ابعاد بزرگی دارد. در حال حاضر شما این جا پناهنده هستید و ما مطمئنیم که این جا هم مسائل و مشکلات زیادی دارید. می توانید در این مورد به ما بگویید؟

محمد اشرفی: ما در این جا مشکلات بسیار زیادی داریم. همۀ پناهندگان با مشکلات بزرگی رو به رو هستند، ما پول نداریم. پلیس ترکیه می گوید که "شما حق کار کردن ندارید". به همین خاطر نمی توانیم پول دربیاوریم، چون به ما اجازه کار کردن داده نمی شود. پس چه طور می توانیم پول دربیاوریم و معیشت خود را بگذرانیم؟ برای ما از ایران پول فرستاده می شود تا بلکه بتوانیم از پس هزینه های زندگی بربیاییم. ما پناهندگان سعی می کنیم در این جا با 200-300 لیره زندگی مان را بگذرانیم. ما 200 تا 300 لیره برای اجاره پرداخت می کنیم. گاهی اوقات پناهنده ها مجبور می شوند هر دو روز یک وعده غذا داشته باشند. منظورم اینست که آن ها نمی توانند غذایی برای خوردن داشته باشند، چون اجازۀ کار کردن به آن ها داده نمی شود. ما توانستیم به این جا برسیم، اما بسیاری از ما نتوانستند، چون نتوانستند پول لازم برای فرار پیدا کنند.

انجمن همبستگی بین المللی کارگران (UID-DER): ما بسیار خوشحالیم که امروز همراه با یک دیگر در این جا هستیم. اما برای دوستان شما که نتوانستند به این جا بیایند، بسیار متأسفیم. امیدواریم که آن ها بتوانند از طریق همبستگی بین المللی  بر این مسائل و مشکلات فائق شوند. ضمناً امیدواریم که در دنیایی زیبا همراه با یک دیگر زندگی کنیم. ما به عنوان فعالین UID-DER کمپینی با نام "سرکوب طبقۀ کارگر ایران را متوقف سازید" به راه انداختیم و هزاران امضا جمع آوری کردیم. بسیاری از سندیکالیست ها، روشنفکران و هنرمندان تومار اعتراضی را برای نشان دادن حمایت خود امضا کردند. ما خواستار آن بودیم که سندیکالیست های ایرانی زندانی، کسانی که حتی از ارائۀ خدمات پزشکی به آن ها دریغ می شود، آزاد شوند. نظر شما در مورد این کمپین چیست؟

محمد اشرفی: من از کمپین شما برای جمع آوری امضا مطلع هستم. ما به عنوان کارگران ایرانی بابت آن از شما تشکر می کنیم. می خواهم چیز دیگری هم بگویم: عقیدۀ ما اینست که وقتی کارگران دولت خود را بسازند، جهان زیبا خواهد بود. و اگر کارگران بخواهند دولت خودشان را بسازند، باید بدانند که راه های مجزا و منفک از هم وجود ندارد. آن ها باید در قالب سوسیالیسم متحد شوند. سرمایه داری در چنان شرایطی قرار دارد که از محقق کردن خواسته های مردم عاجز است؛ سرمایه داری متحمل یک بحران عمیق شده. و برای این که به بحران خودش غلبه کند، همه جای جهان جنگ به راه می اندازد و مردم را از بین می برد. نظام سرمایه داری به دنبال جلوگیری از اتحاد کارگران، و منحرف ساختن ما از مسیرمان است. اما، هم من این موضوع را می دانم و هم کارگران داخل ایران. بنابراین ما باید روابط خودمان را بسازیم، به طوری که تمام مردم، تمام کارگران، متحد شوند. این موضوع مطلقاً ضروریست. آن ها باید دولت خود را بسازند. سوسیالیسم تنها راه است!

انجمن همبستگی بین المللی کارگران (UID-DER): بسیار خوب این موضوع را توضیح دادید. کارگران باید متحد شوند و مبارزه کنند. تنها مبارزۀ سازمان یافته است که ما را از این سیستم استثمار رها خواهد کرد. امروز، اول ماه مه است، و ما در میدان روز جهانی کارگر حضور داریم. ما در حال پیش بردن مبارزۀ سازمان یافتۀ خود هستیم. شما هم الآن و در این جا کنار ما قرار دارید. بودن در خیابان ها و میدان ها، همزمان همراه با تمامی کارگران جهان، و کارگرانی که امروز این جا از "انجمن همبستگی بین المللی کارگران" حمایت می کنند، برای شما چه حسی دارد؟

محمد اشرفی: اول ماه مه، نماد کارگران است. اگر کارگران می خواهند به حقوق خود برسند، باید متحد شوند. ما باید همیشه مثل روز اول ماه مه متحد باشیم. در این صورت قادر خواهیم بود تا هر کاری که می خواهیم انجام دهیم و به هر چیزی که می خواهیم برسیم؛ می توانیم جهان را فتح کنیم. ما 33 سال پیش انقلاب کردیم. امپریالیسم هم خود را تقویت کرد، ما را فریب داد و از مسیر اصلی خارج کرد. ما با قرار گرفتن در پشت خمینی و رهبری کردن کارگران در این جبهه دچار اشتباه شدیم. ما می گفتیم که خمینی ضد امپریالیست است؛ اما نبود. بعد از این، امپریالیسم از طریق خمینی ما را قتل عام کرد. اتحادیه های ما، احزاب ما تماماً جارو شد. الآن ما چوب همین اشتباهات و ضعف ها را می خوریم. بنابراین من از تمامی کارگران جهان می خواهم که پشت امپریالیسم و سرمایه داری قرار نگیرند. امپریالیست ها و سرمایه داران همه مثل هم هستند، آن ها هیچ تفاوتی با یک دیگر ندارند. کارگران جهان باید جبهه و سازمان های مستقل خود را داشته باشند. آن ها باید علیه سرمایه داری بجنگند. تنها با این مسیر است که آن ها می توانند به حقوق شان دست پیدا کنند.

انجمن همبستگی بین المللی کارگران (UID-DER): از این که این جا هستید خوشحالید؟ کارگران در ترکیه در حال حاضر این جا علیه کارفرمایان، حاکمان و استثمارکنندگان مشغول به فعالیت هستند. و شما هم در کنار ما هستید.

محمد اشرفی: بله، این موضوع من را بسیار خوشحال می کند. من در کنار دوستان حقیقی خودم، رفقای واقعی خودم هستم. من در کنار رفقای خودم در سراسر دنیا، و به خصوص رفقای ترک هستم. ما این جا هستیم تا صدای دوستان زندانیمان شنیده شود.

انجمن همبستگی بین المللی کارگران (UID-DER): بسیار ممنون. ما هم خوشحالیم که این جا کنار ما حضور دارید. به امید دیدار...

محمد اشرفی: بسیار ممنونم. از شما، کارگران و برداران و خواهران خود در ترکیه بسیار بسیار تشکر می کنم. زنده باد!

منبع:

interview with iranian refugee socialists

ترجمه:

فعالین شبکۀ همبستگی کارگران ایران (IWSN)